آثار کار خیر و صدقه+احکام 129
آثار کار خیر و صدقه
امام باقر سلام الله علیه :
اَلْبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ یَنْفیانِ الْفَقْرَ وَ یَزیدانِ فِى الْعُمْرِ وَ یَدْفَعانِ عَنْ صاحِبِهِما سَبعینَ میتَةَ سوءٍ ؛
کار خیر و صدقه، فقر را مىبَرند، بر عمر مىافزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مىکنند.
ثواب الاعمال ، ص 141 / توسعه اقتصادى، ج 2، ص 754
ذکر روز پنج شنبه
(لا اله الا الله الملک الحق المبین)
احکام 129
مسأله 161. تطهیر برنج، ماش و لباس نجس در ظرف
1- اگر ظاهر برنج، ماش و مانند اینها نجس شده باشد، چنانچه آنرا در ظرفى قرار دهند و آب جارى و یا کرّ به آن برسانند، پاک مىشود و نیز با جارى ساختن آب قلیل بر آن پاک مىشود.
2- در این صورت با پاک شدن برنج و مانند آن، ظرف آن نیز پاک مىشود.
3- اگر بخواهند لباس یا چیزى که فشار لازم دارد، در ظرفى قرار دهند و آب بکشند، باید در هر بار که روى آن آب مىریزند، آنرا فشار دهند و سپس ظرف را کج کنند، تا غسالهاى که در آن جمع شده است، بیرون ریخته شود.
13 تیر 1392 خورشیدی برابر با 25 شعبان 1434 هجری و 4 جولای 2013 میلادی
تبعید دسته جمعی علمای بزرگ شیعه از عتبات عالیاتِ عراق به ایران (1302 ق)
پس از پایان جنگ جهانی اول و تسلط انگلستان بر امور کشور عراق، علمای نجف طی فتواهایی، حضور آنان را محکوم کرده و علیه انتخابات فرمایشی عراق که تحت نظر انگلیس بود، احکامی صادر کردند. این عمل آنان با خشم مقامات انگلیسی مواجه شد از اینرو با اصرار استعمارگران، حاکمان عراق دستور تبعید علمای بین النهرین به ایران را صادر کردند. آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا حسین نایینی، و سی تن دیگر از بزرگان دینی، از جمله علمای تبعید شده بودند. دولت ایران به محض اطلاع از این موضوع، فوراً دست به اقدام زد و سایر ماموران دولتی موظف شدند ازعلما به وضع شایستهای استقبال و تجلیل نمایند و آنچه لازمه احترام و بزرگداشت است درباره آنان اجرا کنند. این تبعید، واکنش شدید علمای ایران را دربرداشت و تجمعات اعتراضآمیزی در تهران و شهرستانها بر پا گردید. پس از مدتی علمای تبعیدی وارد قم شده و مورد استقبال گرم مردم و روحانیون قرار گرفتند. دولت ایران به این هتک حرمت نسبت به فقها اعتراض کرد و از دولت عراق خواست به هر نحو ممکن، از آنان اعاده حیثیت شود. درنتیجه، حکومت عراق، نمایندگان ویژهای را به تهران فرستاد تا درباره بازگشت آقایان مراجع مذاکره کنند وقرار شد هرکدام که مایل بودند بدون قید و شرط به عراق برگردند. سرانجام این بازگشت به وضع آبرومندی انجام گرفت.
قتل "ابومسلم خراسانی" رهبر قیام سیاه جامگان به فرمان "منصور دوانِقی" (137 ق)
عباسیان که از نوادگان عباس عموی پیامبر(ص) بودند، برای از هم پاشیدن حکومت بنیامیه و دستیابی به حکومت مسلمین، به بهانهی طرفداری از اهلبیت(ع)، با پشتیبانی مردم قیام کردند. مسئولیت دعوت از مردم خراسان به "ابن یسار" مُلَقَّب به "ابومسلم" سپرده شد. ابومسلم که سپاه خویش را سیاهپوش نموده و نام سیاه جامگان را بر آن نهاده بود، ابتدا در خراسان و سپس در عراق به پیروزی رسید و با تلاش و همت او بود که خلافت عباسی روی کار آمد. با این حال، پس از مدتی "منصور" دومین خلیفهی عباسی که از موقعیت "ابومسلم" در هراس افتاده بود، با ترفندی او را به سوی مداین کشانده و در 25 شعبان سال 137 ق او را به قتل رساند. پس از قتل ابومسلم، گروهی از یارانش به خونخواهی او برخاستند و کشمکشهای ناشی از این خونخواهی تا مدتها ادامه داشت.
پایه گذاری "قیام سربداران" در سبزوار(737 ق)
سربداران گروهی بودند که از ظلم و تعدی مغولان که در آن زمان ایران را تحت سلطهی خود داشتند به ستوه آمده بودند. آنان تحت رهبری روحانیون مبارزی چون شیخ خلیفه، شیخ حسن جوری، با مغولان و عوامل دست نشاندهی آنها مبارزه کردند. شعار قیام کنندگان این بود که یا ظالم و ستمکار را نابود میکنیم و یا بالای دار میرویم ولی ننگ را نمیپذیریم که به همین دلیل آنها را سربداران نامیدند. سربداران حدود نیم قرن بر مناطقی از شمال شرق ایران حکومت کردند و سرانجام، تیمور گورکانی در سال 788 ق، حکومت آنان را منقرض کرد.
درگذشت "مادام کوری" فیزیکدان برجسته فرانسوی (1934م)
بانو مانیا اسکولودوسْکا معروف به ماری کوری، فیزیکدان شهیر فرانسوی در هفتم نوامبر 1867م در ورشو پایتخت لهستان به دنیا آمد. وی پس از پایان تحصیل، مدتی به تدریس اشتغال یافت و سپس ساکن پاریس شد. ماری در 28 سالگی با پیِر کوری ازدواج کرد و در دانشسرای عالی دختران در شهر سور فرانسه به تدریس فیزیک پرداخت. او در سال 1896 با کمک هانری بکرل دانشمند فرانسوی، خواص رادیو اکتیویته را در اورانیوم و با یاری شوهرش، خواص رادیو اکتیویته توریوم و پولوتونیم را نیز کشف کرد. ماری کوری، در سال 1898 نیز فلز رادیوم که بیش از تمام فلزات، خاصیت رادیواکتیویته دارد را با کمک یکی از همکارانش کشف نمود و به سبب این کشف بزرگ در سال 1903، جایزه نوبل گرفت. پس از چندی در 19 آوریل 1906م، همسر دانشمندش پیرکوری، در اثر یک سانحه تصادف درگذشت و این واقعه تاسف آور، روح آرام مادام کوری را سخت منقلب و ناراحت ساخت. با این حال از فعالیتهای علمی خود دست نکشید و به مدارج علمی بالاتری رسید. مادام کوری در سال 1911 نیز جایزه نوبل شیمی را به مناسبت تجزیه رادیوم دریافت کرد. ماری کوری با این کشف، دنیا را تکان داد اما هرگز حاضر نشد از آن بهره مالی ببرد. وی در این زمان به عنوان اولین زن، به استادی دانشگاه سوربُن فرانسه رسید و کارهای علمی خود را تا آخر عمر ادامه داد. سالهای پایانی زندگانی ماریکوری که به سبب کار مداوم در آزمایشگاه، سلامتیاش به خطر افتاده بود، اگرچه با بیماری، اما همچنان به کار و فعالیت گذشت. او در این سالها، مسئولیت ریاست انیستیتو پاستور پاریس و لابراتور رادیو اکتیویته را که دانشگاه پاریس مخصوص او ساخته بود، برعهده داشت. ماریکوری، به عنوان بزرگترین زن دانشمند جهان، سرانجام در چهارم ژوئیه 1934م در حالی که سلولهای بدنش بر اثر تماس با تابش رادیوم کاملاً فرسوده شده بود، در 67 سالگی درگذشت.